Deel twee van het verhaal over de Orlando Bloom look-a-like die niet tegen me durfde te praten ondanks dat we al drie maanden contact hadden via app.
Gisteravond besloot ik met dat zelfde vriendinnetje dat het hele koningsnacht avontuur meegemaakt had naar Bar Bukowski te gaan voor een glaasje procecco op het terras. Als we aan komen lopen zie ik niemand minder dan de neppe Orlando Bloom zitten! Hij zit gezellig met drie vrienden onder de warmte lampen, dus we besluiten er lekker bij zitten want hallo een plekje onder een warmte lamp sla je niet zomaar af.
Natuurlijk ga ik naast Mister Bloom zitten want ondanks dat onze vorige ontmoeting niet echt een succes was, wil ik hem best nog een kans geven. Het is inmiddels meer dan een jaar geleden, dus wie weet gaat het nu stukken beter.
De drie vrienden blijken hele gezellige jongens te zijn. Ze maken grappen, stellen ons vragen en vertellen over zichzelf. Orlando houdt zich een beetje afzijdig en praat niet echt mee. Als één van zijn vrienden ineens wat meer met mij begint te flirten, heb ik even een flashback momentje. Gaat het nou gewoon nog een keer gebeuren? Gaat Orlando weer toekijken hoe ik ingepalmd word door een ander?
Voor spoedoverleg vluchten mijn vriendinnetje en ik even naar de wc. Wat ik ga doen, vraagt ze aan me. Tja, daar heb ik helaas nog niet echt een antwoord op. Ik kom tot de conclusie dat ik die vriend eigenlijk wel een leuke gozer vind dus we stellen het volgende plan de campagne op; ik geef Orlando nog een laatste kans door niet echt in te gaan op het geflirt van zijn knappe vriend. Als Mister Bloom het dan weer laat gebeuren en niet ingrijpt, ga ik gewoon wel voor de praatgrage vriend want hey je girl wil ook gewoon een leuke avond hebben.
Jullie zien de bui al hangen; mijn Tinder match doet niks. Hij praat nog steeds nauwelijks mee, vraagt niks aan me, raakt me niet aan, grijpt niet in als zijn vriend voor de zoveelste keer over mijn benen aait en lijkt het niet erg te vinden als ik meer en meer interesse begin te tonen in die knappe kletskous. Mijn vriendin en de andere twee jongens moeten de volgende ochtend werken dus besluiten te vertrekken.
De bar gaat dicht en gezien ik om de hoek woon, nodig ik de twee jongens uit om nog een flesje prosecco open te trekken bij mij thuis. (Nee, nee dames en heren er gaat geen trio plaatsvinden; wees niet bang) Orlando en zijn flirterige vriend vonden dit ook wel een gezellig idee dus we besluiten te vertrekken. Terwijl Meneer Bloom zijn fiets pakt sta ik te wachten met die gezellige gozer die steeds mijn benen aan het aaien was. Hij kijkt me aan en zegt ineens bloed serieus dat hij heus wel ziet dat ik hem interessanter vind dat Meneertje Bloom. Verbluft door deze zelfverzekerde opmerking weet ik even niet wat ik moet zeggen waardoor het vrij duidelijk is dat hij honderd procent gelijk heeft.
Als ik vraag hoe jongens dat onderling regelen en of ze geen bro-code of iets dergelijk hanteren, vertelt hij me dat ze het al over me gehad hadden toen mijn vriendinnetje en ik even naar de wc waren. Terwijl wij overlegden over de situatie, waren de jongens dus precies hetzelfde aan het doen! De uitkomst van hun spoedoverleg was dat het Orlando niet uitmaakte als zijn vriend mij probeerde te regelen...
Voor de zoveelste keer in dit verhaal weet ik niet wat ik er nou allemaal van moet vinden. Aan de ene kant ben ik blij dat Orlando er geen problemen mee heeft als ik met zijn vriend eindig maar aan de andere kant vind ik het zo ontiegelijk laf dat hij weer geen enkele moeite doet om met me te praten, met me te flirten, laat staan met me mee naar huis te gaan.
Terwijl ik lichtelijk geïrriteerd, lichtelijk aangeschoten en lichtelijk verliefd naar die vriend sta te kijken, komt Orlando ineens aanfietsen. Ohja, we gaan met z'n drietjes bij mij wat drinken. Ik spring op mijn fiets en rij voorop om de weg te wijzen. Bij elke bocht kijk ik achterom om te checken of de boys me wel braaf volgen. Na elke hoek zie ik dat mijn Tinder match en zijn zelfverzekerde vriend nog netjes achter me fietsen. Als ik bij mijn voordeur aangekomen ben spring ik van mijn fiets af; tadaaa hier is het, zeg ik trots.
Ziet er goed uit, zegt de vriend van Mr B. En ohja Orlando is weg, gaat hij verder. Zonder dat ik het door heb gehad is die flapdrol schijnbaar rechtdoor gefietst vlakvoor we rechts mijn straat ingingen. Zonder rede, zonder doei, zonder zwaai. Gewoon ineens verdwenen.
Dat het mogelijk was om vierdubbel op iemand af te knappen, wist ik nog niet. Maar lieve lezers, gister ben ik vierdubbel afgeknapt op Orlando. Na een dubbele afknapper op Koningsnacht, maakt hij gewoon exact dezelfde fouten. In plaats van zelfverzekerd met me te kletsen, een move te maken of met me te dansen, laat hij me gewoon voor de tweede keer versieren door een vriend van hem. Alsof dat nog niet erg genoeg is, geeft hij die vriend vervolgens volledig vrij spel door als een ongemakkelijke oelewapper plotseling te verdwijnen.
Wat die leuke vriend en ik verder nog allemaal uitgespookt hebben, zal ik in een volgende post vertellen want ondanks dat het heus wel gezellig is geworden, heb ik ook over dat deel van de avond een paar verbeterpuntjes, irritaties en ergernissen die ik met jullie wil doornemen.
Nah goed, ik hoop dat jullie een beetje begrijpen wat ik bedoel. Ik vind het zo jammer als jongens je gewoon laten gaan, onzeker worden zodra er een ander in de buurt komt en dan maar gelijk opgeven. Al doe je iets sukkeligs, zolang je laat zien dat je moeite voor me doet, vind ik je meteen al 10x leuker. Bluf een beetje, geef een complimentje, raak subtiel mijn been aan, nodig jezelf bij me uit, laat je vrienden weten dat ik bij jou hoor en hoppa binnen no-time heb je mij voor je gewonnen.
Heren, het is heel simpel; Meisjes willen veroverd worden. Dus laat maar lekker zien dat je ervoor wil gaan, shotgun me in de groepsapp of wat er ook voor nodig is om je maatjes duidelijk te maken dat ze afstand moeten houden en doe een beetje je best. Want echt waar, het gaat om het idee. Dames willen merken dat ze belangrijk, interessant en spannend genoeg zijn om je best voor te doen.
Gisteravond besloot ik met dat zelfde vriendinnetje dat het hele koningsnacht avontuur meegemaakt had naar Bar Bukowski te gaan voor een glaasje procecco op het terras. Als we aan komen lopen zie ik niemand minder dan de neppe Orlando Bloom zitten! Hij zit gezellig met drie vrienden onder de warmte lampen, dus we besluiten er lekker bij zitten want hallo een plekje onder een warmte lamp sla je niet zomaar af.
Natuurlijk ga ik naast Mister Bloom zitten want ondanks dat onze vorige ontmoeting niet echt een succes was, wil ik hem best nog een kans geven. Het is inmiddels meer dan een jaar geleden, dus wie weet gaat het nu stukken beter.
De drie vrienden blijken hele gezellige jongens te zijn. Ze maken grappen, stellen ons vragen en vertellen over zichzelf. Orlando houdt zich een beetje afzijdig en praat niet echt mee. Als één van zijn vrienden ineens wat meer met mij begint te flirten, heb ik even een flashback momentje. Gaat het nou gewoon nog een keer gebeuren? Gaat Orlando weer toekijken hoe ik ingepalmd word door een ander?
Voor spoedoverleg vluchten mijn vriendinnetje en ik even naar de wc. Wat ik ga doen, vraagt ze aan me. Tja, daar heb ik helaas nog niet echt een antwoord op. Ik kom tot de conclusie dat ik die vriend eigenlijk wel een leuke gozer vind dus we stellen het volgende plan de campagne op; ik geef Orlando nog een laatste kans door niet echt in te gaan op het geflirt van zijn knappe vriend. Als Mister Bloom het dan weer laat gebeuren en niet ingrijpt, ga ik gewoon wel voor de praatgrage vriend want hey je girl wil ook gewoon een leuke avond hebben.
Jullie zien de bui al hangen; mijn Tinder match doet niks. Hij praat nog steeds nauwelijks mee, vraagt niks aan me, raakt me niet aan, grijpt niet in als zijn vriend voor de zoveelste keer over mijn benen aait en lijkt het niet erg te vinden als ik meer en meer interesse begin te tonen in die knappe kletskous. Mijn vriendin en de andere twee jongens moeten de volgende ochtend werken dus besluiten te vertrekken.
De bar gaat dicht en gezien ik om de hoek woon, nodig ik de twee jongens uit om nog een flesje prosecco open te trekken bij mij thuis. (Nee, nee dames en heren er gaat geen trio plaatsvinden; wees niet bang) Orlando en zijn flirterige vriend vonden dit ook wel een gezellig idee dus we besluiten te vertrekken. Terwijl Meneer Bloom zijn fiets pakt sta ik te wachten met die gezellige gozer die steeds mijn benen aan het aaien was. Hij kijkt me aan en zegt ineens bloed serieus dat hij heus wel ziet dat ik hem interessanter vind dat Meneertje Bloom. Verbluft door deze zelfverzekerde opmerking weet ik even niet wat ik moet zeggen waardoor het vrij duidelijk is dat hij honderd procent gelijk heeft.
Als ik vraag hoe jongens dat onderling regelen en of ze geen bro-code of iets dergelijk hanteren, vertelt hij me dat ze het al over me gehad hadden toen mijn vriendinnetje en ik even naar de wc waren. Terwijl wij overlegden over de situatie, waren de jongens dus precies hetzelfde aan het doen! De uitkomst van hun spoedoverleg was dat het Orlando niet uitmaakte als zijn vriend mij probeerde te regelen...
Voor de zoveelste keer in dit verhaal weet ik niet wat ik er nou allemaal van moet vinden. Aan de ene kant ben ik blij dat Orlando er geen problemen mee heeft als ik met zijn vriend eindig maar aan de andere kant vind ik het zo ontiegelijk laf dat hij weer geen enkele moeite doet om met me te praten, met me te flirten, laat staan met me mee naar huis te gaan.
Terwijl ik lichtelijk geïrriteerd, lichtelijk aangeschoten en lichtelijk verliefd naar die vriend sta te kijken, komt Orlando ineens aanfietsen. Ohja, we gaan met z'n drietjes bij mij wat drinken. Ik spring op mijn fiets en rij voorop om de weg te wijzen. Bij elke bocht kijk ik achterom om te checken of de boys me wel braaf volgen. Na elke hoek zie ik dat mijn Tinder match en zijn zelfverzekerde vriend nog netjes achter me fietsen. Als ik bij mijn voordeur aangekomen ben spring ik van mijn fiets af; tadaaa hier is het, zeg ik trots.
Ziet er goed uit, zegt de vriend van Mr B. En ohja Orlando is weg, gaat hij verder. Zonder dat ik het door heb gehad is die flapdrol schijnbaar rechtdoor gefietst vlakvoor we rechts mijn straat ingingen. Zonder rede, zonder doei, zonder zwaai. Gewoon ineens verdwenen.
Dat het mogelijk was om vierdubbel op iemand af te knappen, wist ik nog niet. Maar lieve lezers, gister ben ik vierdubbel afgeknapt op Orlando. Na een dubbele afknapper op Koningsnacht, maakt hij gewoon exact dezelfde fouten. In plaats van zelfverzekerd met me te kletsen, een move te maken of met me te dansen, laat hij me gewoon voor de tweede keer versieren door een vriend van hem. Alsof dat nog niet erg genoeg is, geeft hij die vriend vervolgens volledig vrij spel door als een ongemakkelijke oelewapper plotseling te verdwijnen.
Wat die leuke vriend en ik verder nog allemaal uitgespookt hebben, zal ik in een volgende post vertellen want ondanks dat het heus wel gezellig is geworden, heb ik ook over dat deel van de avond een paar verbeterpuntjes, irritaties en ergernissen die ik met jullie wil doornemen.
Nah goed, ik hoop dat jullie een beetje begrijpen wat ik bedoel. Ik vind het zo jammer als jongens je gewoon laten gaan, onzeker worden zodra er een ander in de buurt komt en dan maar gelijk opgeven. Al doe je iets sukkeligs, zolang je laat zien dat je moeite voor me doet, vind ik je meteen al 10x leuker. Bluf een beetje, geef een complimentje, raak subtiel mijn been aan, nodig jezelf bij me uit, laat je vrienden weten dat ik bij jou hoor en hoppa binnen no-time heb je mij voor je gewonnen.
Heren, het is heel simpel; Meisjes willen veroverd worden. Dus laat maar lekker zien dat je ervoor wil gaan, shotgun me in de groepsapp of wat er ook voor nodig is om je maatjes duidelijk te maken dat ze afstand moeten houden en doe een beetje je best. Want echt waar, het gaat om het idee. Dames willen merken dat ze belangrijk, interessant en spannend genoeg zijn om je best voor te doen.
Reacties
Een reactie posten