Wil je mijn tweede keus Valentijn zijn?

Happy Vday lievelingen. Missed me? Ja ja ik weet het het heeft weer veel te lang geduurd, maar op Valentijnsdag kan ik het toch niet laten om weer eens even een korte doch spraakmakende column voor jullie te publiceren. Sinds twee jaar heb ik contact met een man. Niet zomaar een man natuurlijk, een aantrekkelijke vent met een management functie en een glimlach waar ik elke keer weer een heel klein beetje verliefd op word. Meer dan een heel klein beetje gaat het helaas niet worden want Mr. Cuteste glimlach op aard is helaas niet single. Niet single is eigenlijk een understatement; Meneer is namelijk getrouwd én heeft twee veel te schattige kinderen. Natuurlijk is dit allemaal onethisch en mag ik niet klagen want het is mijn eigen keus en daarmee mijn eigen domme schuld maar jullie kennen me zo langzamerhand hopelijk een beetje dus het zal niet als een verassing komen dat ik wel degelijk even ga klagen. Naja klagen, laten we het vandaag voor het gemak mijn hart luchten noemen. Vorige week zag ik Mr. Smile bij mij thuis. In principe niet zo bijzonder want zo gaat het eigenlijk elke week de laatste tijd maar dit keer was het anders. Ik was ziek geweest, had me verslapen, mijn make-up zat voor geen meter, mijn haar was nog nat, kortom ik voelde me niet de knapste, lekkerste, mooiste versie van mezelf. Ondanks dat ik het idee had dat ik betere dagen gekend heb, leek mijn vent me ineens onweerstaanbaar te vinden. Dan bedoel ik niet dat hij met een beestachtige blik in zijn ogen op me afgestormd kwam, me op bed gooide en wild begon te zoenen, ook al had ik dat natuurlijk geen probleem gevonden. Het was meer alsof hij me voor het eerst zag. Hij bekeek me met een blik in zijn ogen die ik niet van hem gewend ben, hij streelde me over mijn hele lichaam op een extreem romantische manier en vertelde me heel lief, bijna verlegen zelfs, dat ik mooi ben. Na dit voorval werd het allemaal alleen maar erger. Waar we normaal niet echt contact hebben buiten onze rendez-vous's stuurde hij me zoetsappige berichtjes over hoe mooi hij me vindt, hoe fijn het wel niet is als hij mijn naakte lichaam tegen het zijne aan voelt en dat hij er van houdt om mij te zien en horen genieten. Het leek wel of onze verhouding van pure lust verandere in iets waar ook gevoel bij komt kijken. Ondanks dat ik heus wel weet dat hij niet verliefd op mij is, dat het hem gaat om geile seks met een jonge blom, dat ik voor hem enkel een ontsnapping ben aan de dagelijkse sleur is er toch altijd een heel klein romantisch deeltje in mij dat na zulke momenten begint te hopen dat er wellicht heel misschien eventueel ergens diep verstopt meer is dan enkel en alleen lust. Zo ook vannochtend. Ik werd wakker met een snap van Mr. Sexysmile; zijn knappe kop die me, omringt door hartjes van een cheesy filter, een kus toe blaast. "Happy Valentines babe" staat erbij. Ik lees het, kijk naar z'n puppy ogen en hoppa het is gedaan. Ik voel het weer; dat stiekeme beetje hoop op meer. Met een vrolijk, bijna verliefd gevoel open ik insta voor mijn dagelijkse ronde fotootjes kijken als excuus om nog even in bed te blijven. Tussen alle fitgirls, tasty filmpjes en selfies staat één foto die me direct van mijn roze wolk afdonderd. Een valentijns kaartje, luxe chocolade reep en sieraden doosje staren me aan. De perfect neergelegde spulletjes zien er prachtig uit, een valentijns cadeau waar iedereen wakker mee zou willen worden. Maar mij gaat het niet eens om de mooie cadeautjes, het gaat mij om de man die al dat moois op de foto zette en het ook nog eens zo nodig met de halve wereld moest delen op zijn instagram page. Ik staar namelijk naar de Valentijns verassing die "mijn Valentine" aan zijn vrouw gegeven heeft...

Reacties